بیماری اوتیسم عبارتی پزشکی است که به اختلالات مختلف در زمینه رشدی اشاره دارد. کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات زیاد و جدی را در زمینه ارتباطات اجتماعی و بیان دارند، البته اوتیسم در درجه های مختلف دیده می شود که در ادامه به آن می پردازیم.

بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال علایق کلیشه ای دارند (برای مثال به یک رشته یا فعالیت تکراری علاقه شدیدی دارند و آن کار را مدام تکرار می کنند). البته باید توجه داشته باشید که این ویژگی ها در تمام کودکان یکسان نیستند و هر فردی با شدت متفاوتی این علائم را نشان می دهد.

از نظر جنسیت پسران بسیار بیشتر از دختران در خطر ابتلا به اختلال اوتیسم قرار دارند به صورتی که آمار پسران مبتلا به این بیماری سه تا چهار برابر دختران می باشد. استعدادهای ذهنی این افراد نیز متفاوت است: آن ها هوش طبیعی با توانایی های شگفت انگیزی در زمینه های خاص (استعداد فردی) مانند ریاضیات، موسیقی دارند.

بیماری اوتیسم
بیماری اوتیسم یک اختلال شایع در دوران کودکی است که در بسیاری از کودکان جهان وجود داشته و در اصطلاح به آن در خود ماندگی نیز گفته می شود. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم همانطوری که از اصطلاح آن پیدا است نمی توانند به خوبی با محیط اطراف ارتباط برقرار کنند.

بیماری اوتیسم معمولا از قبل از سن سه سالگی بروز پیدا می کند و گرچه در سنین و دوران مختلف میزان اثر آن بر بدن و ذهن کودک متفاوت می باشد اما به هر حال تاثیرات بد آن باعث اختلال در برقراری ارتباط کودک اوتیسمی با دیگران می شود. تعداد کودکانی که به بیماری اوتیسم گرفتار هستند روز به روز در جهان در حال افزایش است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.

خبر خوش این است که مغز کودک اوتیسمی می تواند از طریق تمرین تغییر کند، با کمک دستگاه های نوروتراپیمی توانید مغز کودک اوتیسمی خود را در جهت مطلوب تغییر دهید، به این منظور می توانید با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد
علائم اوتیسم چیست؟ اوتیسم علائم متفاوتی دارد اما به سه ویژگی بارز نشان داده می شود که در ادامه به آن ها پرداخته شده است:
۱.اختلال در تعامل اجتماعی
کودکان مبتلا به اوتیسم نمی توانند مانند کودکان دیگر احساسات را درک کنند و اغلب والدین از همدلی آن ها تعجب می کنند این امر باعث می شود که کودک در ایجاد روابط با کودکان دیگر یا والدین مشکل داشته باشند. این کودکان معمولاً از تماس چشمی به شدت اجتناب می کنند و حالت چهره کمی را نشان می دهند به طور مثال ممکن است بسیار کم لبخند بزنند یا شاهد خنده از ته دل آن ها باشیم. کودکان مبتلا به اوتیسم ارتباط کمی با همسالان خود داشته و اغلب ترجیح می دهند تنها بازی کنند و در تقلید از کودکان دیگر مشکل دارند.

۲. اختلال در ارتباط و زبان
یکی از ویژگی های بارز در کودکان اوتیسم اختلال در زبان و ارتباط است که در مورد قبلی هم کمی به آن اشاره کردیم، متاسفانه تکلم در ودکان اوتیسم گاهی اصلا رشد نمی کند یا به شدت تاخیر دارد و لحن صحبت متفاوتی نیز دارد. علاوه بر این در سنین بالاتر کودک اوتیسم نمی تواند متوجه کنایه و جوک شود و در درک این مسائل نیز مشکل دارد.

۳. رفتارها و علایق تکراری و کلیشه ای
کودکان مبتلا به اوتیسم علاقه بسیار زیادی به تکرار یک رفتار مشخص دارند به طور مثال ممکن است بارها و بارها یک بازی را تکرار کنند به صورتی که والدین را کلافه کند علاوه بر این کودکان اوتیسم نیاز زیادی به یکسانی در محیط خود دارند و معمولاً «ترس از تغییر» دارند و در برابر هرگونه تغییری مقاومت بالایی نشان می دهند. ممکن است عجیب به نظر برسد اما آن ها دوست دارند ساعت ها به تماشای وسایلی مانند ماشین لباسشویی یا چراغ راهنمایی بپردازند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیماری اوتیسم

منبع: دانشگاه گاتن برگ

خلاصه :

کودکان مبتلا به اوتیسم و شرایط مشابه اغلب با مشکلاتی در برخی از زمینه های ارتباطی مواجه هستند. یک تز دکترای جدید در زمینه ی زبان شناسی بیانگر این بوده است که این بچه ها قادر به رشد و گسترش گفتار ، حرکات خود و یک حس ریتم و ملودی از طریق گوش دادن به اصوات کلامی مختلف هستند.

بیان مسئله:

این امر به خوبی شناخته شده است که کودکان مبتلا به اوتیسم، آسپرگر و اختلال فروپاشی دوران کودکی، (در مجموع به عنوان شرط طیف اوتیسم، ASC نامیده می شود) اغلب مشکلاتی در زمینه ژست ها و ریتم و اهنگ کلام دارند، در عین حال مطالعات انجام شده در این زمینه بسیار ناچیز می باشند.

یک دلیل برای مطالعه ی ساختار صوتی کلام این است که رشد این حوزه در کودکی اولیه صورت می گیرد، زمانی که کودک یاد می گیرد در جریان سخنرانی بین صداها و سیلاب ها تمایز قائل شود. از آنجا که طبقه بندی ادراک حسی برای کودک اوتیسم سخت است، گوش دادن، دیدن و تجربه کردن بدن به صورت همزمان در کودکان اوتیسم با مشکل مواجه است. علاوه بر این، برخی از ادراک های حسی می تواند در موارد خاصی به صورت قوی درک شوند.

کودکان مبتلا به ASC اغلب حس قابلی در رابطه با جزئیات دارند و در نتیجه تمرکز بر تمرین صداها و هجاها می تواند برای رسیدن به یک تعامل و برای رشد دیگر حوزه های زبانی استفاده شود.

پیا نوردگرن، نویسنده این پایان نامه اعتقاد دارد که :”ما درصدد بودیم که بیابیم که آیا یک مداخله متمرکز بر صفات معمول کودکان اوتیسم می تواند منجر به رشد مهارت های زبانی مختلف شود، مانند ساختارهای جمله ای و سیلاب ها و هم چنین زیر و بمی صدا و ژست های کلامی”.

نوردگرن دو کودک اوتیسم سوئدی را در سه مطالعه مختلف مورد پیگیری قرار داد.جایی که یک صوت بین کلمات تمایز ایجاد می کرد کلمات کوچک جفت می شدند، برای مثال P-b، و به تدریج ارائه می شدند برای افزایش آگاهی از تضاد واج شناسی و بازنمایی نمادین کلمات. نتایج بر ارتباط زمانی بین ساختار واج شناسی، اهنگ کلام و ژست ها اشاره دارد. نوردگن هم چنین نشان داد که ادراک صوتی و تصویری پیشگام مهمی برای رشد زبانی کودکان اوتیسم باشد. زمانی که کودک گوش می دهد و مشاهده می کند، یک پتانسیل برای رشد تعامل به وسیله کلام و ژست ها وجود دارد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-صدا ها می تواند برای پیشرفت گفتار و حرکات در کودکان مبتلا به اوتیسم مفید باشند

اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده چگونه است؟ عمر این کودکان و راه مواجه با آن – زمان مطالعه ۵ دقیقه است.

یک کودک اوتیسم
روزی که سینا به دنیا آمد همه چیز طبیعی بود، پرستار او را در ملحفه ای تمیز پیچید و در آغوش من قرار داد، همسرم، مادر و سایر اطرافیان از دوست داشتنی بودن و زیبایی او می گفتند.

اما وقتی سینا دو ماهه شد احساس کردم با خواهر و برادرش تفاوت دارد.

او بی تحرک تر از سارا و سامان در دوره کودکی اش بود.
با چشم هایش حرکات افراد را دنبال نمی کرد، به نظر می رسید نسبت به من و پدرش و بقیه چیزهای جالب محیط بی تفاوت است.

اگرچه در همان سنی شروع به راه رفتن کرد که خواهر و برادرش، اما هیچ وقت نتوانست حرف بزند.

از همه این ها تلخ تر برایم این بود که سینا از اینکه در آغوش گرفته شود ابراز ناراحتی می کرد.

وقتی با شوق مادرانه او را در آغوش می گرفتم برعکس همه بچه ها به جای اینکه خوشحال شود ناراحت می شد و تلاش می کرد که او را زمین بگذارم.

وقتی من یا پدر و حتی خواهر و برادرش سعی در حرف زدن و جلب توجه کردن داشتند، از تماس چشمی با ما خودداری می نمود.

حتی وقتی چیزی می خواست مثلا اسباب بازی یا خوراکی، اشاره نمی کرد و من بایستی به سختی حدس بزنم که چیزی می خواهد.

تنها کاری که در چنین موقعیتی انجام می داد نگاه کردن به آن شی دلخواه بود.

در حالیکه در چنین موقعیتی خواهر و برادرش در حالی که به آن اشاره می کردند به من نیز نگاه می کردند.

کودک درخودمانده و بازی هایش
سینا از بازی تنها و تکراری با یک یا چند وسیله خاص لذت می برد.

مثلا ساعت ها مشغول باز و بسته کردن قوطی کبریت می شد و یا مدت ها روی چرخاندن لاستیک ماشین اسباب بازی اش تمرکز می کرد.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده